Λαμπαδάριος, Δημήτριος

(Αθήνα 1893 – 1950). Γεωδαίτης, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και γεωδαισία στο πολυτεχνείο της Δρέσδης. Υπηρέτησε στην τοπογραφική υπηρεσία της Βέρνης, στο υπουργείο Σιδηροδρόμων της Ελβετίας, στην ελβετική υπηρεσία κτηματολογίου και στο αστεροσκοπείο της Ζυρίχης. Το 1916 διορίστηκε τακτικός καθηγητής της γεωδαισίας στο ΕΜΠ και αργότερα εκτέλεσε διάφορα τεχνικά έργα, οργάνωσε την τοπογραφική και κτηματογραφική υπηρεσία του Υπουργείου Συγκοινωνιών, εισήγαγε στην Ελλάδα τη φωτογραφική μέθοδο και έγραψε αξιόλογα έργα, μεταξύ των οποίων τα Χωροσταθμικόν δίκτυον Αθηνών, προαστίων και περιχώρων (1921), Εισαγωγή εις την γεωδαισίαν (1929) και Γενικόν σχέδιον ανασυγκρότησης και αξιοποίησης της χώρας μας (1946). Το 1928 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.